در کتاب مناقب خوارزمی از ابن عمر واردشده که گفت:پیامبر اکرم صل الله علیه وآله وسلم فرمودند:هر کس علی را دوست بدارد  خدا نماز و روزه و عبادتش را می پذیرد و دعایش را مستجاب می نماید آگاه باشید کسی که علی را دوست بدارد خداوند به تعداد رگ های بدنش شهرها در بهشت نصیبش می سازد آگاه باشید کسی که آل محمد را دوست بدارد از حساب و میزان در امان است  آگاه باشید کسی که بر دوستی آل محمد بمیرد من بهشت و همنشینی با پیامبران را برایش تضمین می کنم  و         بدانید کسی که با آل محمد دشمنی کند در روز قیامت وقتی وارد  می شود  در حالیست که میان دو چشمش نوشته شده است :از رحمت خدا بدور است

در کتاب سلیم بن قیس آمده است در روز غدیر خم که همه حاضرین و در راس آنان اولی و دومی به دستور بیامبر اعظم با امیرالمومنین علی (ع) بیعت کردند

چهل نفر که بیشترشان از سران قبائل بودند در همان مکان با هم عهد بستند که نگذارند علی (ع) به خلافت برسد

از پیامبر اسلام صل الله علیه وآله وسلم روایت است که فرمودند:                                                                                                                                                                                                                                                                                  برادرم علی بن ابی طالب فضیلت هایی دارد که از کثرت به شمار نمی آید و کسی که فضیلتی از فضائل او را یاد کند و به آن اعتراف نماید خداوند گناهان قدیم و جدید وی را می آمرزد و کسی که فضیلتی از فضائل او را بنگارد همواره فرشتگان تا اثری از آن نوشته باقی است برایش طلب استغفار می کنند وکسیکه به شنیدن فضیلتی از فضائل او گوش فرا دهد گناهانی که از راه گوش انجام داده بخشیده می شود و کسیکه به فضیلتی از فضائل اوبنگرد گناهانی را که از راه چشم مرتکب گشته مورد عفو قرار می گیرد .

امام صادق علیه السلام فرمودند :جبرئیل علیه السلام بر پیامبر صل الله علیه وآله و سلم فرود آمد و فرمود :خداوند به تو سلام  رسانیده و می فرماید:                                                                                                                                                   آسمانهای هفتگانه و آنچه درآن هاست و نیز زمین های هفتگانه و آنچه روی آن هاست را آفریده و هیچ مکانی را ارجمندتر از رکن و مقام نیافریدم.                                                                                                                                                       اگر بنده ای از هنگامی که آسمان ها و زمین ها را آفریدم در این مکان به درگاهم دعا کند سپس در حالیکه منکر ولایت امیر المومنین علیه السلام باشد مرا ملاقات  کند او رابه صورت بهجهنم می افکنم.                                                                    (ثواب الاعمال ترجمه بندرریگی ص1)

امام احمد بن حنبل در « مسند » و میر علی همدانی شافعی در « موده القربی» و ابن مغازلی فقیه شافعی در « مناقب» و مولانا دیلمی در « فردوس»  با سلسله روایات و اسناد صحیحه نقل می نمایند که پیغمبر فرمود: خلقت انا و علی من نور واحد قبل ان یخلق الله تعالی ادم باربعه عشر الف عام فلما خلق الله تعالی ادم رکب ذلک النور فی صلبه فلم یزل فی شی ء واحد حتی افترقا فی صلب عبدالمطلب فقی النبوه و فی علی اخلافه = من و علی از یک نور افریده شدیم، قبل از ایجاد ادم به چهارده هزارسال ،پس از خلقت ادم ان نور را در صلب ادم قرار داد، پس بلا زوال با هم یکی بودیم تا در صلب عبدالمطلب از هم جدا شدیم، پس در من نبوت و در علی خلافت مقرر گردید.

 محمد بن جریر طبری در « کتاب الولایه »نقل می کند که رسول اکرم در اوایل خطبه غدیر خم فرمود: و قد امرنی جبرئیل عن ربی، ان اقوم فی هذا المشهد و اعلم کل ابیض و اسود ان علی بن ابیطالب اخی و وصیی و خلیفتی و الامام بعدی

انگاه فرمود: معاشر الناس ذلک فان اله قد نصبه لکم ولیا و اماما و فرض طاعته علی کل احد ماض حکمه جائز قوله ملعون من خائفه مرحوم من صدقه.

یعنی: جبرئیل از جانب پروردگار مرا امر نموده که در این مکان قیام نمایم و اگاه کنم تمام سفید و سیاهان را که علی بن ابیطالب برادر من و وصی من و خلیفه ی من و امام بعد از من است. ای جماعت مردم ! خداوند نصب نموده علی را بر شما ( اولی به تصرف) امام و واجب نموده طاعت او را بر هر فردی،ممضی است حکم او و جایز است(از جانب خدای تعالی) قول او و ملعون است کسی که مخالفت نماید او را و مرحوم است کسی که او را تصدیق نماید

شیخ سلیمان بلخی حنفی در « ینابیع الموده» از ابن عباس روایت می کند که رسول اکرم فرمود:

ای علی ! تو صاحب حوض منی و صاحب لواء و پرچم منی و حبیب دل و وصی و وارث علم من و خلیفه منی و مستودع مواریث انبیاء و امین خدا و حجت پروردگاری بر تمام خلق. توئی رکن ایمان و نگهبان اسلام و چراغ ظلمت و نور هدایت و علم بلند شده از برای اهل دنیا. هر کس پیروی کند تو را نجات یابد و هر کس تخلف نماید هلاک شود، توئی راه واضح و صراط مستقیم و منم اقای هر مومن و مومنه. دوست نمی دارد تو را مگر حلال زاده و دشمن نمیدارد تو را مگر حرامزاده. خداوند مرا به اسمان نبرد و با من تکلم نکرد مگر انکه فرمود ای محمد ، علی را از من سلام برسان و به او اعلام کن که او امام دوستان من و نور مطیعان من است، انگاه حضرت فرمودند به علی، گوارا باد بر تو این کرامت ای علی.

ابوالموید موفق الدین اخطب الخطباء خوارزم در ص 240 کتاب « فضائل امیرالمومنین» چاپ 1313 هجری قمری، ضمن فصل نوزدهم به اسناد خود از رسوال الله نقل نموده که فرمود:

در معراج وقتی رسیدم به سدره المنتهی، خطاب رسید ای محمد! خلق را ازمودی،کدام کس را فرمان بردار تر دیدی نسبت به خود؟ عرض کردم علی را ! قال: صدقت یا محمد! راست گفتی. انگاه فرمود: 
فهل اتخذت لنفسک خلیفه یودی عنک و یعلم عبادی ما لا یعلمون؟ قال: قلت یا رب ! اخترلی فان خیرتک خیرتی.قال: اخترت لک علیا فاتخذه لنفسک خلیفه و وصیا و نحلته علمی و حلمی و هو امیرالمومنین حقا لم ینالها احد قبله و لیست لا حد بعده.

معنی:: ایا انتخاب خلیفه برای خود نموده ای ، تا مقاصد تو را به مردم برساند و تعلیم بدهد بندگان مرا از کتاب من انچه نمی دانند؟ عرض کردم : پروردگارا ! هر کس را تو اختیار نمائی، من انرا اختیار می نمایم . خطاب امد:  من اختیار نمودم برای تو علی را خلیفه و وصی و او را مفتخر به علم و حلم خود نمودم و اوست امیرمومنان به حق که نه در گذشته و نه در اینده، احدی به مقام او نخواهد امد