2421 صیغه کردن زن اگر چه براى لذت بردن هم نباشد صحیح است.

2422 شوهر بیش از چهار ماه نباید نزدیکى با متعه خود را ترک کند.

2423 زنى که صیغه مى‏شود اگر در عقد شرط کند که شوهر با او نزدیکى نکند، عقد و شرط او صحیح است و شوهر فقط مى‏تواند لذتهاى دیگر از او ببرد ولى اگر بعدا به‏نزدیکى راضى شود، شوهر مى‏تواند با او نزدیکى نماید.

2424 زنى که صیغه شده اگر چه آبستن شود حق خرجى ندارد.

2425 زنى که صیغه شده حق همخوابى ندارد و از شوهر ارث نمى‏برد و شوهر هم ازاو ارث نمى‏برد.

2426 زنى که صیغه شده اگر نداند که حق خرجى و همخوابى ندارد عقد او صحیح است و براى آن که نمى‏دانسته، حقى به شوهر پیدا نمى‏کند.

2427 زنى که صیغه شده، مى‏تواند بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود، ولى اگر به واسطه بیرون رفتن، حق شوهر از بین مى‏رود بیرون رفتن او حرام است.

2428 اگر زنى مردى را وکیل کند که به مدت و مبلغ معین او را براى خود صیغه نماید، چنانچه مرد او را به عقد دائم خود در آورد یا به غیر از مدت یا مبلغى که معین شده او را صیغه کند، وقتى آن زن فهمید اگر بگوید راضى هستم عقد صحیح و گرنه باطل است.

2429 پدر و جد پدرى مى‏توانند براى محرم شدن، یک ساعت‏یا دو ساعت زنى را به عقد پسر نابالغ خود در آورند و نیز مى‏توانند دختر نابالغ خود را براى محرم شدن، به عقد کسى در آورند ولى باید آن عقد براى دختر مفسده نداشته باشد.

2430 اگر پدر یا جد پدرى، طفل خود را که در محل دیگرى است و نمى‏داند زنده است‏یا مرده، براى محرم شدن به عقد کسى در آورد، بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مى‏شود و چنانچه بعدا معلوم شود که در موقع عقد آن دختر زنده نبوده عقد باطل است‏و کسانى که به واسطه عقد ظاهرا محرم شده بودند نامحرمند.

2431 اگر مرد مدت صیغه را ببخشد، چنانچه با او نزدیکى کرده باید تمام چیزى را که قرار گذاشته باو بدهد و اگر نزدیکى نکرده باید نصف آن را بدهد.

2432 مرد مى‏تواند زنى را که صیغه او بوده و هنوز عده‏اش تمام نشده به عقد دائم خود در آورد.