2443 کسى که به واسطه نداشتن زن به حرام میافتد، واجب است زن بگیرد.

2444 اگر شوهر در عقد شرط کند که زن باکره باشد و بعد از عقد معلوم شود که باکره نبوده، مى‏تواند عقد را به هم بزند.

2445 اگر مرد و زن نامحرم در محل خلوتى باشند که کسى در آنجا نباشد و دیگرى هم نمى‏تواند وارد شود چنانچه بترسند که به حرام بیفتند باید از آنجا بیرون‏بروند.

2446 اگر مرد مهر زن را در عقد معین کند و قصدش این باشد که آن را ندهد عقد صحیح است ولى مهر را باید بدهد.

2447 مسلمانى که منکر خدا یا پیغمبر شود، یا حکم ضرورى دین یعنى حکمى را که مسلمانان جزو دین اسلام مى‏دانند مثل واجب بودن نماز و روزه انکار کند، در صورتى که منکر شدن آن حکم، به انکار خدا یا پیغمبر برگردد مرتد است.

2448 اگر زن پیش از آن که شوهرش با او نزدیکى کند به طورى که در مساله پیش گفته شد مرتد شود عقد او باطل مى گردد ولى اگر بعد از نزدیکى مرتد شود باید به دستورى که در احکام طلاق گفته خواهد شد عده نگه دارد پس اگر در بین عده مسلمان شود عقد باقى و اگر تا آخر عده مرتد بماند عقد باطل است.

2449 کسى که پدر یا مادرش در موقع بسته شدن نطفه او مسلمان بوده‏اند،چنانچه بعد از بالغ شدن اظهار اسلام کند، اگر مرتد شود زنش بر او حرام مى‏شود و باید به مقدارى که در احکام طلاق گفته مى‏شود عده وفات نگهدارد.

2450 مردى که از پدر و مادر غیر مسلمان به دنیا آمده و مسلمان شده، اگرپیش از نزدیکى با عیالش مرتد شود عقد او باطل مى‏گردد و اگر بعد از نزدیکى مرتد شود زن او باید به مقدارى که در احکام طلاق گفته مى‏شود، عده نگهدارد پس اگرپیش از تمام شدن عده، شوهر او مسلمان شود، عقد باقى و گرنه باطل است.

2451 اگر زن در عقد با مرد شرط کند که او را از شهرى بیرون نبرد و مرد هم قبول کند نباید زن را از آن شهر بیرون ببرد.

2452 اگر زن انسان از شوهر دیگرش دخترى داشته باشد انسان مى‏تواند آن دختر را براى پسر خود که از آن زن نیست عقد کند و نیز اگر دخترى را براى پسر خود عقد کند مى‏تواند با مادر آن دختر ازدواج نماید.

2453 اگر زنى از زنا آبستن شود، جایز نیست بچه‏اش را سقط کند.

2454 اگر کسى با زنى که شوهر ندارد و در عده کسى هم نیست زنا کند چنانچه بعد او را عقد کند و بچه‏اى از آنان پیدا شود، در صورتى که ندانند از نطفه حلال است‏یا حرام آن بچه حلال زاده است.

2455 اگر مرد نداند که زن در عده است و با او ازدواج کند، چنانچه زن هم نداند و بچه‏اى از آنان به دنیا آید، حلال زاده است و شرعا فرزند هر دومى باشد ولى اگر زن مى‏دانسته که در عده است، شرعا بچه فرزند پدر است و در هر دو صورت عقد آنان باطل است و به یکدیگر حرام مى‏باشند.

2456 اگر زن بگوید یائسه‏ام نباید حرف او را قبول کرد ولى اگر بگوید شوهر ندارم حرف او قبول مى‏شود.

2457 اگر بعد از آنکه انسان با زنى ازدواج کرد کسى بگوید آن زن شوهر داشته و زن بگوید نداشتم، چنانچه شرعا ثابت نشود که زن شوهر داشته، باید حرف زن را قبول کرد.

2458 اگر زنى که آزاد و مسلمان و عاقل است، دخترى داشته باشد، تا هفت‏سال دختر تمام نشده، پدر نمى‏تواند او را از مادرش جدا کند.

2459 مستحب است در شوهر دادن دخترى که بالغه است‏یعنى مکلف شده عجله کنند، حضرت صادق علیه السلام فرمودند: یکى از سعادتهاى مرد آن است که دخترش در خانه او حیض نبیند.

2460 اگر زن مهر خود را به شوهر صلح کند که زن دیگر نگیرد، احتیاط واجب آن است که زن مهر را نگیرد و شوهر هم با زن دیگر ازدواج نکند.

2461 کسى که از زنا به دنیا آمده، اگر زن بگیرد و بچه‏اى پیدا کند آن بچه حلال زاده است.

2462 هر گاه مرد در روزه ماه رمضان یا در حال حیض زن، با او نزدیکى کند معصیت کرده ولى اگر بچه‏اى از آنان به دنیا آید، حلال زاده است.

2463 زنى که یقین دارد شوهرش در سفر مرده، اگر بعد از عده وفات که مقدار آن در احکام طلاق گفته خواهد شد، شوهر کند و شوهر اول از سفر برگردد باید از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است ولى اگر شوهر دوم با او نزدیکى کرده باشد، زن باید عده نگه دارد و شوهر دوم باید مهر او را مطابق زنهایى که مثل او هستند بدهد، ولى خرج عده ندارد.