تخم مرغهاى حلال و تخم مرغهاى حرام
امام باقر (ع) و
امام صادق علیه السلام : اگر به نیزارى درآمدى و تخم پرنده اى یافتى ، از آن مخور، مگر آنچه دو سویش ناهمسان است .
امام صادق علیه السلام : از تخم هاى پرندگان ، آنچه دو سویش ناهمسان است ، خورده مى شود.
امام صادق علیه السلام : آنچه دو سویش با هم تفاوت دارد، خوردنش حلال است . و آنچه دوسویش همسان است ، خوردنش حرام است .
الکافى - به نقل از مَسعَدة بن صَدَقه -: از امام صادق (ع) شنیدم که مى فرمود: ((از تخم هاى پرندگان ، آنچه را دو سرشان ناهمسان است ، بخور)).
نیز فرمود: ((از تخم هاى پرندگان دریایى ، آنچه همانند و هم شکل تخم مرغ است (یعنى یکى از دو سرش پهن تر است )، خوردنى است ، و گرنه مخور)).
الکافى - به نقل از ابوالخطاب -: از امام صادق (ع) پرسیدم که : مردى به نیزار در مى آید و آن جا تخم هاى پرندگان گوناگونى مى یابد و نمى داند که تخم چه پرنده اى است : از آنِ پرندگان ناخوشایند است و یا پرندگان خوشایند؟
فرمود: ((در آنها، نشانه اى پنهان ناشدنى است . بنگر! هر تخمى را که سر و ته آن را از هم باز شناختى ، بخور و هر چه را از این نظر همسان بود، واگذار)).
خواص سیب
امام صادق علیه السلام : سیب ، پالاینده و خوش بو کننده معده است .
المحاسن - به نقل از اسحاق بن مطهر، از امام صادق (ع)-: ((سیب ، معده را گشایش میدهد)).
همچنین فرمود : ((سیب بخور، چرا که حرارت را فرو مى نشاند، درون را سرد مى کند و تب را مى برد)).
در حدیث دیگرى است که فرمود: ((وبا را از میان مى برد)) .
امام صادق علیه السلام : به تبداران خود سیب بدهید، چرا که هیچ چیز، سودمندتر از سیب نیست .
امام صادق (ع): اگر مردم مى دانستند که در سیب چیست ، بیمارانشان را جز به سیب درمان نمى کردند. بدانید که سیب ، بویژه ، سودمندترین چیز براى قلب و مایه ى شست و شوى آن است .
دعائم الاسلام - درباره امام صادق (ع) روایت شده است که : مردى از سرزمینى وبازده به ایشان نامه نوشت و از وباى آن جا خبر داد.
امام (ع) در پاسخ نوشت : ((بر تو باد سیب . آن را بخور)).
او هم این کار را انجام داد و عافیت یافت .
و فرمود: ((سیب ، حرارت را فرو مى نشاند و درون را خنک مى کند و تب را مى برد)).
الکافى - به نقل از محمد بن فیض -: به امام صادق (ع) گفتم کسى از ما که بیمار مى شود، درمانگران ، او را به پرهیز، توصیه مى کنند.
امام (ع) فرمود: ((اما ما خاندان ، جز از خرما، پرهیز نمى کنیم و (بیماران خویش را) با سیب و آب سرد، درمان مى سازیم )).
الکافى - به نقل از دُرُست بن ابى منصور -: مفضّل بن عمر مرا با هدیه هایى نزد امام صادق (ع) فرستاد.
در روزى تابستانى و در حالى که سینى اى از سیب سبز نزد امام صادق (ع) بود، بر ایشان وارد شدم . به خداوند سوگند، بى درنگ به او گفتم : فدایت شوم ! آیا در حالى که مردم ، این را خوش نمى دارند، از آن مى خورى ؟
در حالى که گویا مرا از دیر باز مى شناخته است ، به من فرمود: ((همین امشب تبدار شدم ، کسى فرستادم و آن را نزد من آوردند و آن را خوردم . آن ، تب را ریشه کن مى سازد و حرارت را فرو مى نشاند)).
من به سوى نزدیکان خویش باز گشتم و دیدم آنان تب دارند. و به آنها سیب دادم و تب را از آنان ریشه کن ساختم .